"Als we steun krijgen, beginnen we in 2026 opnieuw, want we moeten onze projecten afronden": interview met de burgemeester van Théoule-sur-Mer, Georges Botella

Zo gelukkig als een vis in het water en zo vrolijk als een eekhoorn in het bos. Zo zou je de stemming van Georges Botella, burgemeester van een stad gelegen aan de rand van het prachtige Estérelmassief, met zijn blik gericht op de Middellandse Zee, kunnen samenvatten. Sinds zijn aantreden in 2014 heeft de burgemeester zich er voortdurend voor ingezet om deze twee natuurlijke rijkdommen te behouden en te versterken, en tegelijkertijd het dorp nieuw leven in te blazen zodat het zijn vitaliteit behoudt. Tussen groen en zee is de gematigde arts alweer klaar voor een nieuwe campagne in Théoule.

Théoule heeft het label "Gebied voor de Middellandse Zee" gekregen en u heeft zee-egels opnieuw geïntroduceerd. Moet de visserij daarop verboden worden?

Er zijn steeds minder zee-egels, en dus meer stroperij en illegale handel. Samen met de Universiteit van Corte, Sophia-Antipolis en Stella Mare hebben we genetische monsters genomen van zee-egels. Vijftigduizend van hen zijn opgegroeid op Corsica en opnieuw uitgezet aan onze kust. In overleg met de arbeidsrechtbank van de vissers pleiten we voor een prefectuurbesluit dat de vangst ervan drie jaar lang verbiedt, zoals ook rond Cap Roux is gebeurd. Het is een win-winsituatie voor de biodiversiteit en de lokale ambachtelijke visserij.

Geldt dat ook voor jetski’s?

Sommige gebruiken zijn niet langer in overeenstemming met respect voor het milieu, en andere niet. Jetski's verstoren het zeeleven, vervuilen en maken lawaai, dus we willen ze uit ons zeereservaat weren. Maar het is ook niet de bedoeling om reservaten te creëren. Bescherming gaat niet over het verbergen van dingen. Het gaat er ook om uitleg te geven en bewustzijn te creëren, zoals we dat op scholen doen, om deugdzaam gedrag te stimuleren.

Nee, Canua Island, vind je dat niet vervelend?

Voor mij was het een aberratie. In de 21e eeuw is het niet langer zinvol om een ​​restaurant-nachtclub aan zee te openen, met al het lawaai en de lichtvervuiling, en het economische model was nauwelijks levensvatbaar. Bovendien ontstond er oneerlijke concurrentie met onze stranden onder de bevoegdheid van de Openbare Dienst (DSP). Door dit project te bestrijden, hebben we er ook voor gezorgd dat het elders, in Saint-Tropez of aan andere kusten, niet meer zou gebeuren.

Het beheer van de haven van La Rague is uitsluitend toevertrouwd aan Mandelieu. Een tekortkoming?

We hebben tegen deze beslissing van de administratieve rechtbank beroep aangetekend. La Rague vertegenwoordigt namelijk een derde van ons havengebied en het pro rata omzetverlies bedraagt ​​ongeveer 150.000 euro. Sinds 1984 ging het uitstekend, maar de beëindiging van de concessie van Ari Boom en de wetswijzigingen zijn nadelig voor ons. We willen graag dat het medebeheer via een trustee terugkeert, ook al zit Mandelieu, dat de territoriale meerderheid heeft, het voorzitterschap. Het belangrijkste is dat we betrokken worden bij de besluitvorming over deze haven, die deel uitmaakt van ons grondgebied.

De Figueirette, een troost?

Het is een haven die een complete opknapbeurt ondergaat, met de bouw van het nieuwe havenkantoor en het Marine Park House, het nieuwe restaurant en een landelijke bistro op het voormalige havenkantoor. Er komen ook 60 tot 70 parkeerplaatsen en winkels bij de ingang. Het wordt een plek waar het hele jaar door geleefd kan worden, vergelijkbaar met de stranden in het DSP (Project Development Plan). De winnende architect wordt deze zomer aangesteld en de bouw start in september.

Het grootste project is de Portes de l'Estérel, waar sommigen naar verwijzen vanwege de stijgende kosten.

De geraamde kosten bedragen € 13 miljoen, vergeleken met € 8 miljoen vier jaar geleden. Maar we werden vertraagd door administratieve rompslomp en moesten eerst een retentiebekken van € 2 miljoen in de vallei aanleggen, dat het hele dorp beschermt bij grote overstromingen. We hebben al € 1 miljoen aan subsidies, maar het project wordt opgesplitst in tranches en we zullen meer ontvangen naarmate de werkzaamheden voltooid zijn. Uiteindelijk hopen we 40% van de subsidies te behalen, maar we doen het toch.

Uw gemeenteraadslid Sophie Rohfritsch had de volgende ijzersterke formule: "Het is geen parkeerplaats meer, het is Versailles!" ...

Waarschijnlijk komt het doordat ze in Parijs woont. Iedereen heeft zijn eigen referentiekader. In Théoule is het de Grand Site de l'Estérel, niet Versailles. De Portes de l'Estérel is niet alleen een tweelaagse parkeerplaats met zo'n honderd auto- en fietsparkeerplaatsen; het is ook het Gemeentelijk Technisch Centrum en een educatieve tentoonstellingsruimte met het Maison de l'Estérel. Het is een etalage die ook de identiteit van ons dorp weerspiegelt.

"Théoule moet een voorbeelddorp blijven", zei u in uw nieuwjaarstoespraak tot de bevolking. Wat is de campagneslogan voor 2026?

Ah, het is allemaal gebaseerd op ons teamwork. Als we steun krijgen, beginnen we in 2026 opnieuw, want we moeten onze projecten afronden. We zijn goed op dreef, met een interessante groep. Er zullen waarschijnlijk veranderingen in de selectie komen, maar ik ga het niet alleen doen.

Met welk label?

Persoonlijk ben ik altijd een centrist geweest, dus vandaag ben ik lid van de Renaissance uit gevoeligheid, niet uit politieke strategie. Ik ben meer een vereniger, geen extremist, wat me op dit vlak misschien tegengewerkt heeft. Maar als burgemeester zal ik onafhankelijk meedoen met een meervoudige lijst, omdat ik al met gekozen functionarissen van alle kanten samenwerk en ik geloof dat alle goede ideeën te winnen zijn. Het wordt geen politieke lijst, maar een dorpslijst voor het algemeen belang.

Maar zijn er binnen uw raad al mensen die zich kritisch opstellen en autocratisch bestuur aan de kaak stellen?

We vormen een meerderheidsgroep waar tien of elf mensen (Noot van de redactie: van de in totaal vijftien gekozen functionarissen) serieus werken en elkaar ontmoeten. We komen regelmatig bijeen om onze hoofdlijnen te bepalen op het gebied van veiligheid, sociale zaken, cultuur, handel, stranden... Dan zijn er nog andere gekozen functionarissen die we nooit zien, behalve om wat fratsen uit te halen in de gemeenteraad... Het is aan ieder van ons om zijn of haar rol vorm te geven, maar als het erom gaat kritiek te uiten zonder vooruit te komen, is het niet interessant. In werkelijkheid zijn er maar twee die klagen... (Noot van de redactie: toespeling op Sophie Rohfritsch en Emmanuel Blanc).